Nee, zijn grote hits komen niet aanbod, dus geen Welterusten Mijnheer de President, geen Land van Maas en Waal, Verdronken Vlinder, Jimmy, Meester Prikkebeen of Tante Julia.

Maar juist de wat minder bekende liederen uit zijn uitgebreide repertoire voeren de boventoon. Het programma beweegt zich tussen jeugdherinneringen en ouder worden, als rode draad van een leven aanbeland in de fase van de herfst.

Tijdens het optreden worden de te spelen nummers ondersteund met relevante en soms autobiografische foto’s  van Bubbelzanger John die zijn levensloop in tijdsbeelden weergeven. Geen protestsongs dus maar wel een wijzer geworden troubadour die zijn levensfilosofie uit wil dragen via de liederen van Boudewijn de Groot.

Het programma kent een vrolijke melancholische diepgang, ook de weemoed van Lennaert Nijgh ademt er in door.